ชาวเกาหลีใต้ประมาณ 200,000 คนถูกรับเลี้ยงในต่างประเทศ

ในช่วงหกทศวรรษที่ผ่านมา โดยส่วนใหญ่เป็นพ่อแม่ผิวขาวในสหรัฐอเมริกาและยุโรป และส่วนใหญ่ในช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 ผู้นำทางทหารมองว่าการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมเป็นหนทางหนึ่งในการลดจำนวนปากในการเลี้ยง แก้ปัญหาแม่ที่ไม่ได้แต่งงาน และกระชับความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับตะวันตกที่เป็นประชาธิปไตย กฎหมายพิเศษที่มุ่งส่งเสริมการรับเลี้ยง บุตรบุญธรรม จากต่างประเทศทำให้หน่วยงานเอกชนที่ได้รับใบอนุญาตสามารถหลีกเลี่ยงแนวทางปฏิบัติในการทิ้งเด็กอย่างเหมาะสม เนื่องจากพวกเขาส่งออกเด็กจำนวนมากไปยังประเทศตะวันตกทุกปี ลูกบุญธรรมชาวเกาหลีใต้ส่วนใหญ่ที่ถูกส่งไปต่างประเทศได้รับการจดทะเบียนโดยหน่วยงานเนื่องจากเด็กกำพร้าที่ถูกกฎหมายพบว่าถูกทอดทิ้งตามท้องถนน แม้ว่าจะมีญาติพี่น้องที่สามารถระบุตัวตนหรือพบได้ง่ายก็ตาม การปฏิบัตินั้นมักจะทำให้รากเหง้ายากหรือติดตามไม่ได้